Foto: docent Marc Mussaeus (links) met vierdejaars studenten Fontys Automotive.
Hoe leer je meer en sneller: uit een boek en een college, of door aan de slag te gaan, met vallen en opstaan? Het verschilt waarschijnlijk per discipline en per student. Eén ding is zeker: studenten van Fontys Automotive die deelnamen aan een twee weken durende competitie zijn enthousiast en hun docent Marc Mussaeus ook. ‘We zijn door een plafond gegaan.’
Twee weken lang namen alle 92 vierdejaars studenten van Fontys Automotive deel aan de Manufacturing Excellence Course, een competitie met iedere dag een nieuwe, complexere praktijkopdracht. Docent Marc Mussaeus: ‘We hebben teams van drie of vier studenten samengesteld die volgens de principes van talentgericht en onderzoekend leren aan de slag gingen met drie technieken die in de automotive industry veel worden gebruikt: knippen, schieten en verpakken. De teams bouwen een kleine productielijn die iedere dag een beetje complexer wordt. Aan het eind van de dag vergelijken we resultaten en bekijken we welke opstelling het beste resultaat gaf en waarom.’
Darten met klei
Bij het snijproces snijden de studenten blokjes van een staaf klei. Marc: ‘Die afgesneden blokjes moeten even zwaar zijn en je wilt ze zo snel mogelijk snijden. Dat valt niet mee.’ Dan volgt het schieten. De teams bouwen een katapult waarmee ze de blokjes klei afschieten naar een doos die 2,5 meter verderop staat. Marc: ‘Die doos heeft een deksel met een gat. De kunst is dat gat zo klein mogelijk te maken en toch voltreffers te produceren. Een soort darten. Later gaan we dan variëren met de afstand die al schietend moet worden overbrugd. Hoe ze dat aanpakten, mochten ze zelf bepalen. Sommige teams kregen bijvoorbeeld ondersteuning van professionals die werken bij Philips, ASML of Bosch. Ze mochten tijdens de wedstrijd ook boeken en Chat-GPT raadplegen of een andere methode hanteren, bijvoorbeeld trial and error. Ze mochten met vallen en opstaan leren wat werkte en wat niet. Meestal zal de toepassing van de gereedschappen die wij studenten willen leren leiden tot succes, maar dat wil niet zeggen dat een paar uur frotten en uitproberen niet heel leerzaam kan zijn.’
Plafond doorbroken
De studenten kregen na afloop van Marc allemaal een negen. ‘Ik beoordeel de productieruns die de studenten bouwen met monopoliegeld. Hoe meer producten ze maken en hoe hoger de kwaliteit van de producten, des te meer geld ze verdienen. Maar let op: een afgekeurde batch is duur. Als je een order verknalt, verspeel je al het geld dat je met vijf geslaagde orders had verdiend. Je kunt dus beter langzaam en continu produceren dan snel met af en toe een time-out.’
Jorik Boudewijns kijkt terug op de leukste twee weken uit zijn studie. ‘Je wordt tijdens het project behoorlijk vrij gelaten en mag zelf uitvogelen hoe je te werk gaat. Als iets niet werkt, is er tijd om te herstellen. Dat vond ik fijn. Bij een tentamen heb je dat niet – dan is het verprutst – maar bij een project kun je nog kiezen voor een andere aanpak. Het is een leuke, speelse manier van onderwijs, ook door het competitie-element dat erin zit.’ Doordat de teams random waren samengesteld, zaten de studenten niet met vrienden in een team. Matthias van den Broek: ‘Je moest daardoor samenwerken met collega’s die je niet goed kende. Daarvoor zijn soft skills nodig zoals beargumenteren en onderhandelen; die leer je echt tijdens zo’n project. Tussen de bedrijven door ging je toch even kijken hoe je vrienden het er vanaf brachten. Daar leerde je ook weer van en dat nam je mee naar je eigen groep.’
Jens van den Berg: ‘Al met al was het een heel fijne manier om meer te leren over Lean Six Sigma, de methode die we gebruiken om de efficiëntie te verbeteren. Veel leuker dan een hoop theorie bestuderen en dan een tentamen maken.’ Kiki Koppers vond het achteraf gezien prettig om in het diepe te worden gegooid. ‘Je wordt daardoor zelfstandiger. Je vraagt bijvoorbeeld om hulp of zoekt nadere informatie op om vooruit te komen. Bovendien heb ik – nota bene in het vierde jaar – mijn medestudenten beter leren kennen.’
ASML ook fan
Zelf is docent Marc al langer fan van de manufacturing snelkookpan. ‘Dit was de zevende keer dat ik deze Manufacturing Excellence Course hebben georganiseerd. De productielijnen die de studenten bouwen waardeer ik ieder jaar met monopoliegeld. We begonnen met 0,9 miljoen euro aan waarde. Dat liep via 1,8 en 2,3, 3,4 naar 4,6 miljoen. Vorig jaar liep het voor het eerst terug, naar 4,3 miljoen. Kennelijk zaten we tegen een plafond aan. Maar dit keer zijn we daar dik doorheen gegaan: 6,2 miljoen. Kortom: we worden steeds beter en het niveau gaat nog steeds omhoog en de studenten zijn enthousiast.’ Is deze methode ook waardevol voor andere studierichtingen? Marc: ‘Dat denk ik wel – en ook voor het bedrijfsleven. ASML is er ook enthousiast over. Komend voorjaar organiseer ik daar een evenement voor 60 van hun eigen medewerkers, afgeleid van onze eigen Manufacturing Excellence Challenge.’
Auteur: Martin van Rooij